کتابخانه ناصریه به عنوان بزرگترین کتابخانه شخصی در زمانه خود به مرور گسترش یافت.
آغازین منابع‌ِ این کتابخانه، کتاب‌های فراهم آمده پدر اندیشمند این خاندان، علامه مفتی محمدقلی کنتوری بوده است که بخشی مهمی از آنها توسط سارقان، در مسیر انتقال اسباب و اثاثیه از کنتور به لکهنو ضایع گردید.
در ادامه، فرزندان ایشان اهتمام جدی بر غنابخشی آن نمودند.
در این مسیر، علامه اعجاز حسین و علامه میرحامد حسین (صاحب عبقات) جهاد عظیم کرده و رنج‌های فراوان به جان خریدند. سفر خطیر و پر ماجرای ایشان در تکمیل کتاب‌های کتابخانه، عقل‌ها را به اعجاب آورده است.
تلاش‌های علامه ناصر حسین (ناصر المله) در سامان بخشی و ارتقاء سطح کمی و کیفی کتابخانه و ماندگار شدن آن در سابقه تمدن شیعی، یادگاری فراموش نشدنی است.
زحمات دیگر فرزندان و وابستگان خاندان نیز، گواهِ همتِ این سلسله جلیله، بر حفظ میراث اسلامی بوده است.
با بررسی مهرهای موجود در صفحات مختلفِ کتاب‌های باقیمانده در کتابخانه، دسته‌ای از مهرها مربوط به میراث وقف شده توسط چهار نسل از این خاندان است.
۱. مهر وقف به نام علامه مفتی محمدقلی کنتوری
۲. مهر وقف به نام علامه میرحامد حسین (صاحب عبقات)
۳. مهر وقف به نام علامه ناصر حسین (ناصرالمله)
۴. مهر وقف به نام جناب نصیر المله و علامه سعید المله
در این نوشتار، تصاویر بعضی از صفحات نسخ موجود که مهرهای وقف به نام علامه مفتی محمدقلی کنتوری در آن درج شده است ارائه و در بخش بعدی، به معرفی مهر وقف علامه میرحامد حسین پرداخته می‌شود.
