آنچه با مطالعه زندگی علامه میرحامد حسین لکهنوی رحمه‌الله از زندگانی ایشان منعکس می شود و ذهن و دل خواننده را مجذوب می‌کند، عشق علامه به اهل بیت علیهم‌السلام به ویژه سیدالشهداء علیه‌السلام است.
نهایت درجه محبت این بزرگ‌مرد را می‌توان در شنیدن مصائب حضرت اباعبدالله الحسین دید.
علّامه مجاهد میرحامد حسین درباره انگیزه خود از نگارش این کتاب، به انگاره‌سازیِ اوّلیه از قرائت موسوعه فقهیِ جواهر الکلام اشاره کرده و می‌نویسد:
«فهذه سطور زاهرة وحروف باهرة في تحقيق مسألة الحاجب، نمّقتها حين قراءة بعض المشتغلين لديَّ والأماثل المتردّدین إليّ کتاب جواهر الکلام لشیخ الإسلام أحلّه الله دار السلام.»
یکی از رساله‌های پر قیمتِ میر حامد حسین کتاب «العضب البتّار في نقض التمسّك بآية الغار» است. علامه این اثر را در ردّ کتاب محمد فاخر اِله آبادی از علمای اهل سنت (م ۱۱۶۴ ق) نگاشت.
مرحوم میرحامد حسین در سفر حجّ به فرزندان و بازماندگان خویش وصیتی می‌نویسد که در کتاب شرح سفر خود به بیت‌الله الحرام به نام «اسفار الانوار عن وقائع افضل الاسفار» آمده است.
إسفار الأنوار عن وقایع أفضل الأسفار
این کتاب شرح سفر به بیت‌الله الحرام، مدینه منوره و عتبات عالیات مرحوم میرحامد حسین، به زبان عربی است.
در نامه‌ای برجامانده از محدث نوری(ره) به علامه میرحامد حسین آمده‌است که افراد بسیاری مشتاق تألیفات علامه میرحامد حسین بودند که خود این امر نشان از جایگاه علمی و اشتهار تألیفات ایشان در آن زمان دارد.
اثر دیگری که از علامه میرحامد حسین به یادگار مانده کتاب گرانقدری به نام «شوارق النصوص في تكذيب فضائل اللصوص» است. این کتاب به زبان عربی و در دوجلد منتشر شده است.
علامه میرحامد حسین لکهنوی در موارد مختلفی از یادداشت‌ها، مکاتبات و آثار علمی خود، از مرحوم علامه مجلسی رحمةالله‌علیه (۱۰۳۷ – ۱۱۱۰ق.) یاد می‌کنند.
مشهورترین اثر بر جای مانده از علامه، “عَبَقاتُ الاَنوار فی اِمامَة الاَئمةِ الاَطهار” است که در رد باب امامت کتاب “تحفه اثنی عشریه” عبدالعزیز دهلوی نگاشته شد.
کلیه حقوق این وبسایت متعلق به بنیاد بین المللی امامت می باشد.