پایه اسلام حبّ ما اهل بیت است
قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللهُ غَفُورٌ رَحیمٌ؛ بگو:
«اگر خدا را دوست مى دارید، از من پیروى کنید; تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد; و گناهانتان را ببخشد; و خدا آمرزنده مهربان است.»
در این آیه مبارکه از سوره آل عمران، خداوند متعال بیان می‌کنند:
که یکی از نشانه‌های محبت و دوستی خداوند متعال، پیروی از اوامر پیامبر و فرستاده‌اش می‌باشد.
لذا اگر کسی ادعای دوستی خداوند عالم را دارد باید دید چقدر از اوامر پیامبر او پیروی و اطاعت می‌کند.
با مراجعه به روایات فریقین مشاهده می کنیم که پیامبر مکرر و صراحتا بر محبّت اهل بیت(علیهم السلام) تأکید داشته اند.
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمودند: «لکلّ شىء أساس، و أساس الإسلام حبّنا أهل البیت»؛ براى هر چیزى اساسى است و پایه اسلام حبّ ما اهل بیت است.
محبت و دوستی اهل‌بیت بر تمام مسلمانان واجب است
هم چنین روایاتی از پیامبر اسلام در صحیح ابن حبان و سایر متون روایی اهل سنت نقل شده است که پیامبر خدا
– صلی الله علیه و آله و سلم- فرمود: «قسم به کسی که جان من در دست اوست، هیچ کسی با ما اهل‌بیت دشمنی نمی‌کند مگر اینکه خداوند او را وارد جهنم کند».
شهاب‌الدین آلوسی از حدیث فوق، این نتیجه را گرفته که محبت و دوستی اهل‌بیت بر تمام مسلمانان واجب است.
بنابراین دوستی و محبت اهل بیت پیامبر از ویژگی های بارز و مهم یک مسلمان و مومن به خداوند است.
در مستدرک حاکم نیشابوری و سنن ترمذی نیز از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که حضرت فرمودند: «أحبّوا الله لما یغذوکم من نعمه، وأحبّونى لحبّ الله، و أحبّوا أهل بیتى لحبّى»؛
خدا را دوست بدارید به جهت آن که از نعمت هایش به شما روزى مى‌دهد. و مرا نیز به جهت دوستى خدا دوست بدارید، و اهل بیتم را به جهت دوستى من دوست داشته باشید.
بنابراین دوستی و محبت اهل بیت پیامبر از ویژگی های بارز و مهم یک مسلمان و مومن به خداوند است.
عشق علامه به سیدالشهداء علیه‌السلام
آنچه با مطالعه زندگی علامه میرحامد حسین لکهنوی رحمه‌الله از زندگانی ایشان منعکس می شود و ذهن و دل خواننده را مجذوب می‌کند، عشق علامه به اهل بیت علیهم‌السلام به ویژه سیدالشهداء علیه‌السلام است.
نهایت درجه محبت این بزرگ‌مرد را می‌توان در شنیدن مصائب حضرت اباعبدالله الحسین دید.
مرحوم سيد حسین یزدی -خطیب حائری- این گونه نقل می‌کنند:
می‌دانستم که نباید نزد علّامه میر حامد حسین روضه بخوانم؛
چرا که او تحمّل شنیدن مصائب اندوه بارِ جدّش را ندارد؛
به همین جهت معمولا خطبا و روضه‌خوانان نزد او روضه نمی‌خواندند.
روزی من متوجّه حضور ایشان نشدم و مشغول ذکر مصیبت بودم که ناگهان دیدم سر و صدا مجلس را فرا گرفت و جمعیت به من گفتند:
دیگر نخوان ! علّامه میر حامد حسین از هوش رفته است …
