علامه میرحامد حسین در ماه صفر ١٣٠٦ هـ.ق درگذشت. به دنبال وفات او، مسئولیت‌های فرزندش، سیدناصر حسین افزون شد. وی با این‌كه ٢٢ ساله بود، اما به دلیل قابلیت ذاتی و شایستگی علمی‌اش، به‌خوبی از عهده مناصب پدرش برآمد و به خاطر كوشش‌های بسیارش، نظم و دقت در زندگی، صبر و بردباری، و اخلاق پسندیده‌اش، مردم را به سوی خویش جلب كرد. پس از مدتی، وی به مقام مرجعیت شیعه رسید و علاوه بر مسلمانان شبه قاره هند، بسیاری از مردم عراق و ایران و افغانستان از مقلدان وی شدند.
تذکرهٔ ناصرالمله چاپ لکهنو
صدرالافاضل، مطلع انوار، ص 667.
